WYPRAWKA

 

Gratuluję!

Decyzja zapadła 🙂 niedługo w Państwa domu pojawi się nowy członek rodziny – kot rasy Maine Coon.

Kotek urodził się w mojej hodowli dlatego pragnę przedstawić kilka podstawowych informacji dotyczących kotów i opieki nad nimi.

NIEZBĘDNE WYPOSAŻENIE

Zanim w domu pojawi się kotek, musimy zaopatrzyć się w niezbędne akcesoria.

Najważniejsza jest kuweta. Na rynku dostępnych jest wiele modeli i rodzajów kuwet : otwarte, zamknięte, do wchodzenia z góry, automatyczne itd. nasze koty korzystają z kuwet otwartych i zamykanych i takie polecamy. Należy zwrócić uwagę na wielkość , maine coon wyrośnie na sporego kota i odpowiednie dla niego będą kuwety w rozmiarze XXL. Do kuwety potrzebny jest żwirek , po wielu latach prób i doświadczeń stosujemy żwirek bentonitowy, bardzo drobny, zbrylający. Ten żwirek najlepiej odpowiada kotom, nie przyczepia się do ich futerka i doskonale spełnia swoją rolę. Warto zaopatrzyć się dodatkowo w pochłaniacz zapachów, który dosypuje się do żwirku. Konieczna jest również łopatka do usuwania nieczystości.

Kuweta powinna być napełniona żwirkiem do około 5 cm wysokości, powinna być czyszczona minimum dwa razy dziennie oraz myta i dezynfekowana przy całkowitej wymianie żwirku minimum raz w miesiącu.

Miseczki, poidła. Kotek powinien mieć kilka miseczek najlepiej porcelanowych lub plastikowych. Jedną dużą miskę niewywrotną na wodę lub poidło automatyczne . Miskę średniej wielkości na suchą karmę i kilka mniejszych miseczek na mokrą karmę. Zdecydowanie nie polecamy misek metalowych.

Drapak . Jest niezbędnym wyposażeniem. Koty mają wrodzoną instynktowną potrzebę ścierania pazurów(drapania), bez drapaka kot będzie ją realizował niszcząc meble, ściany itp.

Drapak powinien być solidny i bardzo stateczny, można dodatkowo przymocować go do ściany lub podłogi, jest to ważne by zapobiec wypadkowi w którym może ucierpieć nie tylko kot. Maine coony lubią siedzieć i wspinać się wysoko, dlatego należy zadbać by miały taką możliwość. Jeden ze słupków drapaka powinien być na tyle wysoki, by kot mógł swobodnie wyciągnąć się na całą wysokość , dla maine coona to około 120 cm.

Legowiska, domki, budki. Koty w przeciwieństwie do psów nie będą na polecenie siedzieć czy leżeć na swoim legowisku, koty śpią i chodzą wszędzie, taki ich urok i nie można tego zmienić, nie znaczy to, że legowisko jest im zbędne. Uwielbiają miękkie i puszyste struktury, dlatego ich legowisko powinno być z takiego materiału, może być to koszyczek wyścielony miękkim kocykiem lub gotowe posłanie ze sklepu. Gotowe legowiska są dostępne we wszystkich możliwych kształtach, kolorach i wzorach . Na pewno warto mieć specjalne legowisko na parapet okna, gdzie koty często przebywają i w okresie zimowym narażone są na przeziębienie. Koty lubią różnego rodzaju skrytki z których mogą obserwować otoczenie nie będąc widziane (przynajmniej tak im się wydaje) dlatego dobrym pomysłem są domki i budki. Oczywiście wszystkie koty kochają pudełka kartonowe i warto pupilowi czasem przynieść taki kartonik ze sklepu.

Transportówka. My preferujemy transportery plastikowe, przystosowane do przewozu w samochodzie. Są bezpieczne, łatwo je umyć i solidnie zabezpieczają zwierze przed ucieczką czy zagrożeniami z zewnątrz. Ważna jest wielkość, zwierze powinno mieś możliwość swobodnego położenia się, wstania czy zmiany pozycji. Zdecydowanie odradzamy transportery wiklinowe oraz torby z których kot może się wydostać i uciec.

Waciki, płyn do czyszczenia uszu
potrzebne są do czyszczenia kotu uszu. W zasadzie jeśli uszy są czyste nie czyścimy ich. Trzeba jednak je kontrolować. Sygnałem ostrzegawczym powinny być brudne uszy. Należy je wyczyścić odpowiednim płynem. Jeśli w uszach jest ciemnobrązowy szlam, który się szybko odnawia mimo czyszczenia, może to oznaczać zarażenie świeżbowcem. Jeśli kot ma kłopoty z uszami: drapanie, trzepanie uszami, brudna wydzielina lub coś co budzi nasz niepokój, należy koniecznie zabrać kota do lekarza.

Czyszczenie pyszczka
U kotów długowłosych często dochodzi do zablokowania przewodzików łzowych. Objawem tej przypadłości jest łzawienie i rdzawe ślady łez wzdłuż policzków. W celu usunięcia tych nieładnych przebarwień musisz przetrzeć futerko wacikiem umoczonym w słabym roztworze soli kuchennej. Jeśli po oczyszczeniu plamy pojawią się znowu, zasięgnij porady lekarza.

Badanie jamy ustnej
Sprawdź, czy na zębach nie sadza się kamień. Najlepiej byłoby, gdybyś mógł raz w tygodniu oczyścić zęby z nalotu. Jeśli jednak twój kot gwałtownie zaprotestuje będziesz zmuszony odbywać coroczne wizyty u weterynarza, który usunie kamień.

PIELĘGNACJA PAZURKÓW
Pazury zdrowego, aktywnego kota nie wymagają żadnych dodatkowych zabiegów, ponieważ ulegają ścieraniu podczas codziennych ćwiczeń. Jeśli jednak twój kot jest w podeszłym wieku lub nie wychodzi na dwór, powinieneś regularnie sprawdzać, czy pazury nie wymagają przycięcia. Nie przycinane mogą wyrosnąć w poduszeczki. Wówczas pomoże jedynie interwencja lekarza.

Przycinanie pazurów
Jeśli zachodzi konieczność przycięcia kotu pazurów, musisz posadzić go sobie na kolanach i nacisnąć palcami w poduszeczki, by spowodować wysunięcie się pazurów. Obejrzyj uważnie pazur – składa się nań między innymi różowa część żywa, zawierająca zakończenia nerwowe. Nie wolno ci jej przeciąć. Białe zakończenia to tkanka obumarła, której odcięcie nie sprawi zwierzęciu bólu.

PIELĘGNACJA SIERŚCI
Najlepszym miejscem dla przeprowadzania zabiegów pielęgnacyjnych – jeśli pogoda na to pozwala – jest ogródek bądź podwórko. Wyczesując futerko na dworze unikasz zaśmiecenia domu, jak również zapobiegasz rozprzestrzenianiu się pcheł i podrażnieniom u osób uczulonych na kocią sierść lub skórę. Jeśli wykonanie zabiegu poza domem jest niemożliwe, może się on odbyć na ganku, w łazience lub składziku. W warunkach naturalnych koty długowłose zmieniają sierść w okresie zimowym. Koty trzymane w domu, w warunkach sztucznego ogrzewania i oświetlenia, linieją przez cały rok. Efekt jest taki, że koty długowłose wymagają codziennego szczotkowania – dwóch minutowych zabiegów. Jeśli futerko zaniedbasz, ulegnie sfilcowieniu. Nie zauważone w porę skołtunione kłębki sierści mogą się okazać dla zwierzęcia niezwykle bolesne. Jedynym sposobem na ich usunięcie będzie wtedy wygolenie pod narkozą – zabieg przykry zarówna dla kota, jak i dla ciebie – ucierpi na tym twoja kieszeń. Zanim przystąpisz do wyczesywania sierści, wykorzystaj okazję, by przyjrzeć się uszom, oczom, pyszczkowi i pazurom pod kątem czystości i zmian chorobowych.

OPIEKA WETERYNARYJNA
Nie jest prawdą, że tylko chore koty wymagają opieki weterynaryjnej. Jeśli chcemy, by nasz kot cieszył się doskonałym zdrowiem, musimy pamiętać o kilku ważnych rzeczach.

Książeczka zdrowia
Twój kot powinien posiadać własną książeczkę zdrowia, gdzie będą odnotowywane daty i rodzaje szczepień, odrobaczenia, ewentualne leczenie czy zabiegi. Książeczka ułatwi Ci dopilnowanie terminów kolejnych odrobaczeń czy szczepień.

Odrobaczanie
Jeśli Twój kot jest kotem niewychodzącym powinien być odrobaczany co 6 miesięcy, natomiast jeśli jest kotem wychodzącym, wtedy odrobaczanie jest konieczne co 3 miesiące. Środek do odrobaczenia dobiera lekarz weterynarii – może to być pasta, tabletka lub płyn zakrapiany pomiędzy łopatki kota. Datę odrobaczenia i podany środek wpisujemy w książeczkę zdrowia – łatwo wtedy wyznaczyć kolejny termin odrobaczenia. Jeśli znajdziemy pasożyty w kale czy wymiocinach jest to dla nas znak, że kot jest zarobaczony. Konieczne będzie wtedy odrobaczenie wszystkich kotów będących pod naszą opieką. Nie podejmujmy decyzji o odrobaczaniu bez konsultacji z lekarzem weterynarii, jest to szczególnie niebezpiecznie u kociąt, a także u zarobaczonych kotów dorosłych – może dojść do zatrucia kota robakami, co może stanowić zagrożenie życia zwierzaka.

Szczepienia
Szczepić należy nie tylko koty wychodzące, ale także te, które na stałe przebywają w domu. Niestety także one narażone są na bakterie i wirusy. Podobnie jak jaja czy larwy robaków – możemy przynieść je z ulicy, na ubraniu, na butach, kot może także zarazić się w lecznicy. Przed szczepieniem kot powinien zostać najpierw odrobaczony. Zaszczepiony może zostać tylko zdrowy kot. Jeśli chodzi o kocięta, pierwsze szczepienie planowane jest zazwyczaj koło 7-8 tygodnia życia. Trzeba je powtórzyć po 3-4 tygodniach. Kolejne szczepienie powinno nastąpić po roku, a kolejne powtarzamy po 1- 2 latach. Podstawowe szczepienie to szczepienie przeciwko: panleukopenii, herpeswirozie, kaliciwirozie. Przed wykonaniem szczepienia przeciwko białaczce konieczne jest wykonanie testu. Szczepienia przeciwko wściekliźnie nie są obowiązkowe w Polsce dla kotów niewystawowych. Szczepienie to jest wskazane dla wszystkich kotów wychodzących. Należy je powtarzać co 2 lata.

 

POWRÓT